Of Wings and Dirt: A Bloodied Saint’s Testimony (Book Review) It is next to impossible to read Kimberly Phinney’s Of Wings and Dirt without dwelling on existential questions. A raw passion behind her words overwhelms the reader, forcing them to journey into a remarkably talented poet’s soul and their own.
Identificarea unei nuanţe responsabile pentru micile frânturi crepusculare ale echilibrului condiţiei umane raportate la un spaţiu geografic nu reprezintă un subiect de analiză în sine, identitatea acestui text neavând fundamentul într-un exerciţiu zadarnic (datorită complexităţii sale) de imortalizare a siajului, având în vedere apartenența sa la efemeritate, prin definiţie.
În 2019, Casa Cărții de Știință publică un volum pe cât de frumos și atractiv, pe atât de straniu, intitulat Mici fabule – o culegere de poeme (lirice sau în proză) scrise de Étienne Ruhaud (în 2009) și traduse în română de Alina Pelea, în care fiecare reverie a autorului francez e însoțită de o ilustrație sugestivă (vedenie, viziune) a Laurei Poantă.
În Cuvânt înainte la cartea sa intitulată Animalele și istoria lor (Meridiane, Buc., 1993, p. 5), Robert Delort afirmă că acest volum de studii constituie în primul rând un mod de a atrage atenția asupra faptului, puțin cunoscut în acele vremuri (1984), dacă nu chiar ignorat, că și animalele au o istorie.
I wanted to write a poem But I had heard the words before It started with 'I', But so does the whole world I had wanted to change it into 'me'
The letters were cold with a metallic gloss The gloss spread on bones, bringing out the marrow They shine, as gloss turns to glass and light into transparency They are almost see-through, damned be the flesh that covers them!
I've made her of clay And given her life. The silhouette stretched on for days I've made her of clay And given her life
And it keeps following me Demon from demon's cloth Pleasure from sapphire chalices of purple blood and ancient ashes Death is the ending but also the thrill of the thorns that bring redness to blood
"القراءة،" قالها عندما زاره الخوف. وبالفعل أمسك روايةً كانت في الماضي قد احتلّت مكاناً ثانوياً في مكتبته. كان رجلاً أضنته الشيخوخة. أغمض عينَيه، مُدركاً على الفور أنّه غيرُ قادر على إكمال القراءة، ليس بسبب شعوره بالارتباك أمام الجملة الأولى في الرواية، وإنما لِعجز دماغه عن الانتقال إلى الجملة التالية. مردُّ ذلك هو سبب ونتيجة في الوقت ذاته—هجمةٌ نفسيَّةٌ فصاميّة تعرَّضَ لها، تمزَّقَت على أثرها أنسجة دماغه.
في المدينة المَقعورة السماءُ أرض الغيمُ دمٌ تبخر والمطرُ رصاصي التحتاني فوق الجميع الكرسي مقلوبٌ يجثم عليه يحفر على كتفيه رُتبَ المَخنوع يضحك لعورةٍ تدلتْ على وجهه ويَميعُ... يَميعُ القناع
لو تسمحينَ بأن أقولَ بأنني من ربعِ قرنٍ واقعٌ في حُبكِ وبأنني أحيا أموتُ وفي يدي صوتٌ رقيقٌ قادمٌ من كعبكِ
كل منا لديه اهتمامات مختلفة عند أول لحظة استيقاظ من النوم، وغالباً أول شيء ننظر له هو الجوال، وهذا ما قام به فارس. فحدّقَ بالشاشة ولم يجد أي إشعار، ففتح سريعاً تطبيق البنك على الرغم من إدراكه أنه لن يجد ما كان قد انتظره بترقب منذ البارحة.